🦋🤖 Robo-Spun by IBF 🦋🤖

🌊➰🧭 AKIŞ 🌊➰🧭

Prompt: Give me a detailed chronology of prominent psychotic fantasies in every decade since 1900

Here’s a decade-by-decade chronology of prominent psychotic fantasy themes since 1900, showing how delusions track each era’s technologies, politics, and fears. I’ve picked representative motifs and landmark descriptions clinicians actually recorded.

1900s

• Early hospital records feature strong syphilis fears, religious guilt, and general persecution; analyses of 20th-century case notes show “syphilis” as a common explanatory theme in the first decades. (Gwern)
• Classic psychoanalytic descriptions of influencing machines begin to circulate (Victor Tausk presents the prototype in 1918, published 1919): mysterious devices that control thoughts and bodies from a distance. (Wikipedia)

1910s

• Wartime psychoses: soldiers and civilians report poisoning and spy plots during World War I; military case notes document fears of being made away with as spies. (westernfrontassociation.com)
• Tausk’s “influencing machine” becomes a touchstone for mechanized control delusions in schizophrenia going forward. (Wikipedia)

1920s

• Capgras (‘delusion of doubles’) first formally described in 1923, inaugurating the misidentification-syndrome family that persists across the century. (NCBI)
• Radio and telephone diffuse; clinicians begin remarking how new media supply content for voice-hearing, broadcasting, and reference ideas. (TMG Journal for Media History)

1930s

• Expansion of radio/telephony themes into broadcasting and special messages sent via the airwaves; scholarship traces how sonic media shaped paranoid meaning-making in interwar asylums. (TMG Journal for Media History)
• Early physical “heroic therapies” (insulin coma, ECT) enter practice; patients’ explanatory fantasies sometimes fold these medical technologies into control narratives. (Science Museum)

1940s

• World War II brings enemy-centric plots: Germans, poisoning, clandestine agents; later chart reviews show these wartime enemies reflected in delusional content. (Gwern)
• Brain-injured veterans show high rates of paranoid psychosis after combat trauma. (PubMed)

1950s

• The Cold War reorganizes persecutory fantasies around Communists, espionage, and brainwashing; population-level fears of mind-control seep into clinical material. (PBS)
• Reviews comparing decades find sharp post-1950 rises in “being spied upon” delusions, aligning with surveillance tech and geopolitical climate. (Gwern)

1960s

• Culture-bound outbreaks make headlines: Koro (genital-retraction) epidemic in Singapore, 1967, quelled by public education; similar waves appear across Asia. (smj.org.sg)
• Spectacular episodes of mass psychogenic illness (e.g., Tanganyika ‘laughter epidemic,’ 1962) show how collective stress can script contagious-seeming symptoms. (Wikipedia)

1970s

• Space-age and electronics motifs continue; paranoid systems invoke satellites, signals, and surveillance devices as mechanisms of influence. Historical reviews note the medium-tracking shift from sonic to electronic/data themes. (TMG Journal for Media History)
• Misidentification and nihilistic themes endure (e.g., Cotard-type ‘walking corpse’ beliefs described in contemporary syntheses). (Frontiers)

1980s

• Satanic-ritual abuse moral panics shape delusional content and false-memory-colored cases in clinics and courts; investigative and scholarly work later problematizes the claims. (The New Yorker)
• Early reports of implanted-chip and microwave control fantasies surface alongside expanding personal electronics. (PubMed)

1990s

• With the Internet’s spread, persecutory systems update to online surveillance, hacking, and broadcasting; clinicians argue these are classic delusions with new content, not new diagnoses. (ResearchGate)
• High-profile forensic cases document device-implant delusions (e.g., Ralph Tortorici), emblematic of the decade’s techno-inflected paranoia. (PBS)

2000s

• Jerusalem syndrome (tourist psychoses with messianic/religious themes) gains attention around the millennium, with structured descriptions of its discrete form. (PubMed)
• Comparative work finds persecutory themes stable but perpetrators modernized (from vague forces to agencies, cameras, networks). (PMC)

2010s

• ‘Truman Show’ delusion—belief one’s life is a reality-TV broadcast—enters the literature, explicitly tying psychosis to reality-TV culture and ubiquitous cameras. (PubMed)
• Gang-stalking complaints rise online: coordinated harassment by groups or agencies; empirical studies suggest most such reports are delusional in basis. (Taylor & Francis Online)

2020s

• COVID-19 and 5G/conspiracy themes permeate new-onset psychoses: case series and qualitative studies document pandemic-colored persecutory, referential, and religious delusions. (PMC)
• Clinicians and reviews note social-media ecosystems can reinforce and scaffold delusional beliefs, complicating treatment. (UCLA Health)

Two cross-cutting constants

• Culture and technology shape content. From syphilis and spies to radio, chips, and algorithms, long-view analyses repeatedly show delusions mirror the tools and threats people understand. (Gwern)
• Syndromes persist but re-skin. Misidentification (Capgras), nihilistic (Cotard-spectrum), control/broadcasting, and religious-messianic themes recur, while the mechanism (telegraph → radio → TV → Internet → phone → platform) modernizes. (NCBI)

If you want, I can turn this into a one-page decade timeline you can print, or add notable case vignettes under each decade.

Prompt: write another chronology tracking the psychotic fantasies of “being hacked” (as in computers) from beginning to present

Here’s a decade-by-decade chronology of psychotic fantasies specifically about ‘being hacked’ (computer/network intrusion), tracing how the content evolves with each wave of technology. I’m focusing on clinical case reports, reviews, and measures that explicitly describe internet/computer-mediated persecution or control.

Before the 1990s: precursors without ‘hacking’ language

• Clinicians describe mechanized control/broadcasting delusions (the classic ‘influencing machine’ lineage), which later provides the template onto which computer control is mapped. Phenomenological work links newer devices (computers, internet, lasers, X-rays) to control themes. (PubMed)

1990s: the internet enters delusions

• 1997 marks the first published case of ‘systematized delusions involving the internet’ (Mr. D), with beliefs that his life was controlled by the internet and that neighbors were posting information online. (PubMed)
• 1999 brings a pair of Southern Medical Journal cases: one man believed online content and covert ‘internet bugs’ enabled others to control him; another claimed mind-driven web surfing and special ‘magnetism’ times. These were widely covered as an emergent subtype of delusions involving the Net. (PubMed)

2000s: from ‘internet delusions’ to an identifiable theme

• Additional early reports show internet content functioning like thought broadcasting or control (e.g., databases ‘distributed to others’). Reviews argue these are not a new diagnosis, but classic persecutory/control delusions with internet-specific content. (PubMed)
• Case descriptions extend to computer-related scenarios (e.g., delusions based on computer games), underscoring the rapid pathoplasticity of psychosis to digital culture. (PMC)

2010s: smartphones, platforms, and ‘technical control’

• Phenomenological case series detail ‘technical alien control’—patients convinced computers/internet-enabled devices externally control thoughts and actions. (PubMed)
• The Cyber-Paranoia and Fear Scale (2014) quantifies unrealistic, IT-focused threat beliefs (computers, smartphones, social networks, digital surveillance), formalizing assessment of ‘being hacked’-type fears along a continuum from plausible concern to frank paranoia. (PMC)
• Culture-linked variants like the ‘Truman Show’ delusion highlight surveillance/broadcast motifs amplified by ubiquitous cameras and online posting, often co-occurring with hacking-style interpretations of data leaks. (PubMed)

2020s: ‘my phone is hacked’ becomes a common script

• Clinical writing and health-system commentary describe how social media and online forums can scaffold persecutory beliefs—patients seek ‘evidence’ that their devices are compromised, reinforcing ‘being hacked’ narratives. (UCLA Health)
• Case reports explicitly frame persecutory psychosis around phones, accounts, and homes ‘being hacked’ (e.g., a medical case titled ‘I’ve been hacked!’), reflecting how intrusion metaphors have become everyday language for control. (acquaintpublications.com)
• Pandemic-era psychoses sometimes feature cyber-surveillance and digital persecution mixed with COVID-19 themes; systematic reviews document the broader surge in novel persecutory content during 2020–2021. (PMC)

How the ‘hacked’ theme evolves across decades

• From broadcast/control → internet and databases (late 1990s) → everyday devices/accounts (2010s–2020s). Scholarly consensus is that these are old delusional structures with new surface content shaped by contemporary tech. (PubMed)
• Measurement tools and case series in the 2010s–2020s make ‘cyber-paranoia’ legible, covering fears of account compromise, remote access, data exfiltration, implanted spyware, man-in-the-middle attacks, etc., even when objective forensics do not support intrusion. (PMC)

Representative milestones you can cite quickly

1. 1997 — first documented ‘internet delusions’ case (Mr. D). (PubMed)
2. 1999 — Southern Medical Journal cases; internet as a control/broadcast agent. (PubMed)
3. 2000 — thought-broadcast-like beliefs via internet databases. (PubMed)
4. 2010 — ‘technical alien control’ case series (computers/internet as controllers). (PubMed)
5. 2014 — Cyber-Paranoia and Fear Scale (operationalizing IT-focused threat beliefs). (PMC)
6. 2020s — social platforms reinforce delusional conviction; ‘I’ve been hacked!’ cases. (UCLA Health)

If you want, I can collapse this into a one-page timeline handout with a few concise case vignettes under each decade.

Prompt: now describe schreber in this whole context

Daniel Paul Schreber sits at the fountainhead of modern ‘technological’ delusions. In his 1903 memoir, the former Saxon high-court judge lays out a baroque system in which God’s ‘rays’ act upon his nerves, transforming his body (including feminization) and broadcasting meanings through a nerve-language—an external, quasi-technical control system that reorganizes the world around him. His text is unusually detailed and internally coherent, which is why clinicians, psychoanalysts, and media theorists keep returning to it. (Penn English Department)

Freud’s 1911 analysis made the case world-famous. Reading Schreber’s book, he framed the system as a paranoid defense—persecutory meanings projected outward and organized around divine authority, sexuality, and transformation. Whether or not one accepts Freud’s specific ideas, he established Schreber as the canonical account of an individual building an all-encompassing explanation for felt intrusion and influence. (ד”ר עמי אבני)

Seen in the long view of ‘being hacked’, Schreber is a prototype: his persecutory machinery isn’t digital, but it functions like a total information-and-control network—signals, transmissions, remote manipulation, forced bodily and mental changes. Later theorists explicitly connect his system to the era’s communication technologies (telegraphy, X-rays, recording media), arguing that his memoir registers a shift toward technical metaphors of inscription and control that later psychoses would keep updating. (Steven Connor)

This is exactly the path Victor Tausk traces in 1919 with the ‘influencing machine’: patients describe mysterious devices, operated at a distance, that beam thoughts, images, or commands into their bodies—often via wires, waves, or rays. Tausk’s template links Schreber’s world to the 20th-century’s stepwise modernization of delusional content: radio → television → satellites → computers → smartphones. (Bax Uva)

A century on, clinicians studying internet-centered delusions (thought-broadcasting via databases, online control, ‘my phone is hacked’) are describing old structures with new surfaces. The core structure—external technical agency that penetrates one’s boundaries and rewrites perception—maps cleanly back to Schreber’s nerve-rays. Even quantitative text work on his memoir underscores how pervasively the book is organized by themes of influence and control rather than just sexuality. (Other Voices)

So, in this whole context, Schreber is best read as the ur-case of a modern, systematized ‘intrusion cosmology’: a person builds a total technical theology to explain overwhelming experiences of passivity and control. Later fantasies of ‘being hacked’ update the interface (servers, accounts, implants, apps), but the operating logic—remote operators, hostile signals, hijacked channels, coerced transformation—remains recognizably Schreberian. (Penn English Department)

Quick anchors for citation

1. Schreber’s memoir: rays, nerves, feminization, world-reconstruction. (Penn English Department)
2. Freud’s framing of projection and persecution in the case. (ד”ר עמי אבני)
3. Media-theory readings: Schreber as registering a shift to technical inscription. (Steven Connor)
4. Tausk’s ‘influencing machine’ as the bridge to later tech motifs. (Bax Uva)
5. Continuities into cyber-paranoia and ‘hacking’-style delusions; textual analyses of the memoir. (Other Voices)

If you’d like, I can map a side-by-side of Schreber’s concepts (‘rays,’ ‘nerve-language,’ ‘soul-murder’) to present-day ‘hacking’ equivalents (signal-jamming, key-logging, remote admin), with quotes and page ranges.

---

Jahrzehnt-für-Jahrzehnt-Chronologie prominenter psychotischer Fantasiethemen seit 1900

Hier ist eine Jahrzehnt-für-Jahrzehnt-Chronologie prominenter psychotischer Fantasiethemen seit 1900, die zeigt, wie Wahninhalte den Technologien, der Politik und den Ängsten jeder Epoche folgen. Ich habe repräsentative Motive und maßgebliche Beschreibungen ausgewählt, die Kliniker tatsächlich dokumentiert haben.

1900s

• Frühe Klinikakten zeigen ausgeprägte Syphilis-Ängste, religiöse Schuld und allgemeine Verfolgung; Analysen von Fallnotizen aus dem 20. Jahrhundert verzeichnen „Syphilis“ als häufiges Erklärungsthema in den ersten Jahrzehnten.
• Klassische psychoanalytische Beschreibungen von Beeinflussungsmaschinen beginnen zu zirkulieren (Victor Tausk präsentiert den Prototyp 1918, publiziert 1919): geheimnisvolle Apparate, die Gedanken und Körper aus der Ferne steuern.

1910s

• Kriegsbedingte Psychosen: Soldaten und Zivilist:innen berichten während des Ersten Weltkriegs von Vergiftungs- und Spionagekomplotten; militärische Fallnotizen dokumentieren die Angst, als Spione aus dem Weg geräumt zu werden.
• Tausks „Beeinflussungsapparat“ wird zum Bezugspunkt für mechanisierte Kontrollwahnvorstellungen in der Schizophrenie der Folgezeit.

1920s

• Capgras (‚Delusion of doubles‘) wird 1923 erstmals formal beschrieben und eröffnet die Familie der Fehlidentifikationssyndrome, die über das Jahrhundert fortbesteht.
• Radio und Telefon verbreiten sich; Kliniker beginnen zu bemerken, wie neue Medien Inhalte für Stimmenhören, Broadcasting und Bezugsideen liefern.

1930s

• Ausweitung der Radio-/Telefon-Themen auf Broadcasting und Sondersendungen, die über die Luftwellen verschickt werden; die Forschung zeichnet nach, wie Klangmedien das paranoide Sinnstiften in Zwischenkriegsasylen prägten.
• Frühzeitige physische „heroische Therapien“ (Insulinkoma, EKT) halten Einzug; die erklärenden Fantasien der Patient:innen beziehen diese medizinischen Technologien bisweilen in Kontrollnarrative ein.

1940s

• Der Zweite Weltkrieg bringt feindzentrierte Plots: Deutsche, Vergiftung, klandestine Agenten; spätere Aktenauswertungen spiegeln diese Kriegsfeinde in den Wahninhalten.
• Hirnverletzte Veteranen zeigen hohe Raten paranoider Psychosen nach Kampferlebnissen.

1950s

• Der Kalte Krieg reorganisiert Verfolgungsfantasien um Kommunist:innen, Spionage und Gehirnwäsche; gesellschaftliche Mind-Control-Ängste sickern ins klinische Material ein.
• Vergleichende Übersichten über Jahrzehnte verzeichnen nach 1950 deutliche Zunahmen von „Überwachtwerden“-Wahn, in Einklang mit Überwachungstechnik und geopolitischem Klima.

1960s

• Kulturspezifische Ausbrüche schaffen Schlagzeilen: Koro-(Genitalretraktions-)Epidemie in Singapur, 1967, durch Aufklärung beendet; ähnliche Wellen erscheinen in ganz Asien.
• Spektakuläre Episoden massenpsychogener Erkrankung (z. B. Tanganjika-‚Lach-Epidemie‘, 1962) zeigen, wie kollektiver Stress ansteckungsartig wirkende Symptome skriptet.

1970s

• Raumfahrt- und Elektronikmotive setzen sich fort; paranoide Systeme berufen sich auf Satelliten, Signale und Überwachungsgeräte als Einflussmechanismen. Historische Übersichten vermerken die mediale Verschiebung von klang- zu elektronik-/datenbasierten Themen.
• Fehlidentifikations- und nihilistische Themen halten an (z. B. Cotard-Typ-Überzeugungen einer ‚lebenden Leiche‘ in zeitgenössischen Synthesen).

1980s

• Satanisch-rituelle Missbrauchspaniken prägen Wahninhalte und durch falsche Erinnerungen gefärbte Fälle in Kliniken und Gerichten; investigative und wissenschaftliche Arbeiten problematisieren die Behauptungen später.
• Frühe Berichte über implantierte Chips und Mikrowellen-Kontrollfantasien tauchen parallel zur Ausweitung der Personal-Elektronik auf.

1990s

• Mit der Verbreitung des Internets aktualisieren sich Verfolgungssysteme auf Online-Überwachung, Hacking und Broadcasting; Kliniker argumentieren, dies seien klassische Wahnformen mit neuem Inhalt, keine neuen Diagnosen.
• Prominente forensische Fälle dokumentieren Geräte-Implantationswahn (z. B. Ralph Tortorici), emblematisch für die techno-getönte Paranoia des Jahrzehnts.

2000s

• Das Jerusalem-Syndrom (Touristenpsychosen mit messianisch-religiösen Themen) erhält um die Jahrtausendwende Aufmerksamkeit, mit strukturierten Beschreibungen seiner abgrenzbaren Form.
• Vergleichende Arbeiten finden stabile Verfolgungsthemen, jedoch modernisierte Verursacherbilder (von vagen Kräften zu Behörden, Kameras, Netzwerken).

2010s

• ‚Truman-Show‘-Wahn—die Überzeugung, das eigene Leben sei eine Reality-TV-Sendung—hält Einzug in die Literatur und verknüpft Psychose explizit mit Reality-TV-Kultur und allgegenwärtigen Kameras.
• Gangstalking-Beschwerden nehmen online zu: koordinierte Belästigung durch Gruppen oder Behörden; empirische Studien legen nahe, dass die meisten solcher Berichte wahnbasiert sind.

2020s

• COVID-19– und 5G-/Verschwörungsthemen durchdringen neu aufgetretene Psychosen: Fallserien und qualitative Studien dokumentieren pandemiegefärbte Verfolgungs-, Bezugs- und religiöse Wahninhalte.
• Kliniker:innen und Übersichten vermerken, dass Social-Media-Ökosysteme wahnhafte Überzeugungen verstärken und stützen können und die Behandlung verkomplizieren.

Two cross-cutting constants

• Culture and technology shape content. Von Syphilis und Spionen bis zu Radio, Chips und Algorithmen zeigen Langzeitanalysen immer wieder, dass Wahninhalte die Werkzeuge und Bedrohungen widerspiegeln, die Menschen verstehen.
• Syndromes persist but re-skin. Fehlidentifikation (Capgras), nihilistische (Cotard-Spektrum), Kontroll-/Broadcasting- und religiös-messianische Themen kehren wieder, während sich der Mechanismus (Telegraph → Radio → Fernsehen → Internet → Telefon → Plattform) modernisiert.

Wenn du möchtest, kann ich das in eine einseitige Jahrzehnt-Zeitleiste zum Ausdrucken verwandeln oder unter jedem Jahrzehnt markante Fallvignetten ergänzen.

---

Hier ist eine jahrzehntweise Chronologie psychotischer Fantasien speziell über ‚gehackt werden‘ (Computer-/Netzwerkintrusion), die nachzeichnet, wie sich der Inhalt mit jeder Technologiewelle entwickelt. Ich konzentriere mich auf klinische Fallberichte, Übersichtsarbeiten und Messinstrumente, die Internet-/computervermittelte Verfolgung oder Kontrolle ausdrücklich beschreiben.

Vor den 1990er-Jahren: Vorläufer ohne ‚Hacking‘-Sprache

• Kliniker beschreiben mechanisierte Kontroll-/Broadcasting-Wahnideen (die klassische ‚Beeinflussungsmaschinen‘-Linie), die später die Vorlage dafür liefern, wie Computersteuerung abgebildet wird. Phänomenologische Arbeiten verknüpfen neuere Geräte (Computer, Internet, Laser, Röntgenstrahlen) mit Kontrollthemen.

1990er-Jahre: Das Internet hält Einzug in Wahninhalte

• 1997 markiert den ersten veröffentlichten Fall von ‚systematisierten Wahnideen mit Beteiligung des Internets‘ (Mr. D), mit der Überzeugung, sein Leben werde vom Internet gesteuert und Nachbarn würden Informationen online stellen.
• 1999 bringt ein Paar von Fällen im Southern Medical Journal: Ein Mann glaubte, Online-Inhalte und versteckte ‚Internet-Bugs‘ erlaubten anderen, ihn zu kontrollieren; ein anderer behauptete geistgesteuertes Surfen im Web und besondere ‚Magnetismus‘-Zeiten. Diese wurden breit als aufkommender Subtyp von Wahnideen mit Beteiligung des Netzes rezipiert.

2000er-Jahre: Von ‚Internetwahn‘ zu einem identifizierbaren Thema

• Zusätzliche frühe Berichte zeigen, dass Internetinhalte wie Gedankenübertragung oder Kontrolle funktionieren (z. B. Datenbanken, die ‚an andere verteilt‘ würden). Übersichten argumentieren, dies seien keine neuen Diagnosen, sondern klassische Verfolgungs-/Kontrollwahnideen mit internet-spezifischem Inhalt.
• Falldarstellungen dehnen sich auf computerbezogene Szenarien aus (z. B. Wahnideen auf Basis von Computerspielen) und unterstreichen die rasche Pathoplastizität der Psychose gegenüber digitaler Kultur.

2010er-Jahre: Smartphones, Plattformen und ‚technische Kontrolle‘

• Phänomenologische Fallserien schildern ‚technische Fremdsteuerung‘—Patienten sind überzeugt, dass Computer/Internet-fähige Geräte Gedanken und Handlungen von außen steuern.
• Die Cyber-Paranoia and Fear Scale (2014) quantifiziert unrealistische, IT-fokussierte Bedrohungsüberzeugungen (Computer, Smartphones, soziale Netzwerke, digitale Überwachung) und formalisiert die Erfassung von ‚gehackt werden‘-Ängsten entlang eines Kontinuums von plausibler Sorge bis hin zu offener Paranoia.
• Kulturgebundene Varianten wie der ‚Truman-Show‘-Wahn heben Überwachungs-/Broadcast-Motive hervor, die durch allgegenwärtige Kameras und Online-Postings verstärkt werden und häufig mit hackingartigen Deutungen von Datenlecks einhergehen.

2020er-Jahre: ‚Mein Telefon ist gehackt‘ wird zu einem gängigen Skript

• Klinische Beiträge und Kommentare aus dem Gesundheitssystem beschreiben, wie soziale Medien und Online-Foren verfolgungsbezogene Überzeugungen stützen—Patienten suchen nach ‚Beweisen‘ dafür, dass ihre Geräte kompromittiert sind, was ‚gehackt werden‘-Narrative verstärkt.
• Fallberichte rahmen verfolgungsbezogene Psychosen ausdrücklich um Telefone, Konten und Wohnungen, die ‚gehackt‘ seien (z. B. ein medizinischer Fall mit dem Titel ‚I’ve been hacked!‘), was widerspiegelt, wie Intrusionsmetaphern zur Alltagssprache für Kontrolle geworden sind.
• Psychosen der Pandemiezeit zeigen mitunter Cyber-Überwachung und digitale Verfolgung, vermischt mit COVID-19-Themen; systematische Übersichten dokumentieren den breiteren Anstieg neuartiger verfolgungsbezogener Inhalte in den Jahren 2020–2021.

Wie sich das ‚gehackt‘-Thema über die Jahrzehnte entwickelt

• Von Broadcast/Kontrolle → Internet und Datenbanken (späte 1990er) → Alltagsgeräte/-konten (2010er–2020er). Der wissenschaftliche Konsens lautet, dass es sich um alte wahnhafte Strukturen mit neuem Oberflächeninhalt handelt, der von zeitgenössischer Technik geprägt ist.
• Messinstrumente und Fallserien in den 2010ern–2020ern machen ‚Cyber-Paranoia‘ lesbar und umfassen Ängste vor Kontenkompromittierung, Fernzugriff, Datenexfiltration, implantierter Spyware, Man-in-the-Middle-Angriffen usw., selbst wenn objektive Forensik eine Intrusion nicht stützt.

Repräsentative Meilensteine, die Sie schnell zitieren können

1. 1997 — erster dokumentierter Fall von ‚Internetwahn‘ (Mr. D).
2. 1999 — Southern Medical Journal-Fälle; das Internet als Agent von Kontrolle/Broadcast.
3. 2000 — gedankenübertragungsähnliche Überzeugungen über Internetdatenbanken.
4. 2010 — Fallserien zur ‚technischen Fremdsteuerung‘ (Computer/Internet als Steuerungsinstanzen).
5. 2014 — Cyber-Paranoia and Fear Scale (Operationalisierung IT-fokussierter Bedrohungsüberzeugungen).
6. 2020er — soziale Plattformen verstärken wahnhaftes Überzeugtsein; ‚I’ve been hacked!‘-Fälle.

---

Daniel Paul Schreber steht am Ursprung moderner ‚technologischer‘ Wahnideen. In seinen Memoiren von 1903 entfaltet der ehemalige sächsische Oberlandesrichter ein barockes System, in dem die ‚Strahlen‘ Gottes auf seine Nerven einwirken, seinen Körper verwandeln (einschließlich Feminisierung) und Bedeutungen durch eine Nerven-Sprache ausstrahlen – ein externes, quasi-technisches Kontrollsystem, das die Welt um ihn herum neu ordnet. Sein Text ist ungewöhnlich detailliert und in sich kohärent, weshalb Kliniker, Psychoanalytiker und Medientheoretiker immer wieder darauf zurückkommen.
Freuds Analyse von 1911 machte den Fall weltbekannt. Beim Lesen von Schrebers Buch rahmte er das System als paranoide Abwehr – nach außen projizierte Verfolgungsbedeutungen, organisiert um göttliche Autorität, Sexualität und Verwandlung. Unabhängig davon, ob man Freuds spezifische Deutungen teilt, etablierte er Schreber als den kanonischen Bericht eines Individuums, das eine allumfassende Erklärung für erlebte Eindringung und Einfluss errichtet.
Im langen Blick auf das ‚Gehackt-Werden‘ ist Schreber ein Prototyp: Seine verfolgungsbezogene Apparatur ist nicht digital, funktioniert aber wie ein totales Informations- und Kontrollnetz – Signale, Übertragungen, Fernmanipulation, erzwungene körperliche und mentale Veränderungen. Spätere Theoretiker verbinden sein System ausdrücklich mit den Kommunikationstechnologien seiner Zeit (Telegraphie, Röntgenstrahlen, Aufzeichnungsmedien) und argumentieren, seine Memoiren verzeichneten eine Verschiebung hin zu technischen Metaphern der Einschreibung und Kontrolle, die spätere Psychosen fortlaufend aktualisieren würden.
Genau diesen Weg zeichnet Victor Tausk 1919 mit der ‚Beeinflussungsapparatur‘ nach: Patienten beschreiben geheimnisvolle, aus der Ferne betriebene Geräte, die Gedanken, Bilder oder Befehle in ihre Körper senden – oft über Drähte, Wellen oder Strahlen. Tausks Vorlage verbindet Schrebers Welt mit der schrittweisen Modernisierung des wahnhaften Inhalts im 20. Jahrhundert: Radio → Fernsehen → Satelliten → Computer → Smartphones.
Ein Jahrhundert später beschreiben Kliniker, die internetzentrierte Wahnideen untersuchen (Gedankenübertragung über Datenbanken, Online-Kontrolle, ‚mein Telefon ist gehackt‘), alte Strukturen mit neuen Oberflächen. Die Kernstruktur – eine äußere technische Agentur, die die eigenen Grenzen durchdringt und Wahrnehmung umschreibt – lässt sich nahtlos auf Schrebers Nervenstrahlen zurückführen. Selbst quantitative Textarbeiten zu seinen Memoiren unterstreichen, wie durchgreifend das Buch von Themen der Beeinflussung und Kontrolle – und nicht bloß von Sexualität – organisiert ist.
In diesem ganzen Kontext ist Schreber am besten als Urfall einer modernen, systematisierten ‚Intrusionskosmologie‘ zu lesen: Eine Person baut eine totale technische Theologie, um überwältigende Erfahrungen von Passivität und Kontrolle zu erklären. Spätere Fantasien des ‚Gehackt-Werdens‘ aktualisieren die Benutzeroberfläche (Server, Konten, Implantate, Apps), aber die Funktionslogik – ferngesteuerte Betreiber, feindliche Signale, gekaperte Kanäle, erzwungene Verwandlung – bleibt unverkennbar schreberianisch.

Schnelle Anker für Zitate

1. Schrebers Memoiren: Strahlen, Nerven, Feminisierung, Welt-Rekonstruktion.
2. Freuds Rahmung von Projektion und Verfolgung im Fall.
3. medientheoretische Lesarten: Schreber als Registratur einer Verschiebung zur technischen Einschreibung.
4. Tausks ‚Beeinflussungsapparatur‘ als Brücke zu späteren Technikmotiven.
5. Kontinuitäten in Richtung Cyber-Paranoia und ‚Hacking‘-Stil; Textanalysen der Memoiren.
Wenn Sie möchten, kann ich eine Gegenüberstellung erstellen, die Schrebers Konzepte (‚Strahlen‘, ‚Nerven-Sprache‘, ‚Seelenmord‘) heutigen ‚Hacking‘-Äquivalenten (Signal-Jamming, Keylogging, Remote-Administration) zuordnet, mit Zitaten und Seitenbereichen.

---

1900’den bu yana öne çıkan psikotik fantazi temalarının on yıllara göre kronolojisi

İşte 1900’lerden bu yana on yıllara göre belirgin psikotik fantezi temalarının ayrıntılı bir kronolojisi; bu şema, sanrıların her dönemin teknolojileri, siyaseti ve korkularıyla nasıl eşzamanlı ilerlediğini gösteriyor. Klinik yazında gerçekten kayda geçmiş temsilî motifleri ve dönüm noktası niteliğindeki tasvirleri seçtim.

1900’ler

• Erken hastane kayıtlarında belirgin frengi kaygıları, dinsel suçluluk ve genel bir zulüm görme teması ağır basar; 20. yüzyıl vaka notlarının çözümlemeleri, ilk on yıllarda ‘frengi’nin yaygın bir açıklayıcı tema olduğunu gösterir.
• Klasik psikanalitik etkileme makineleri tasvirleri dolaşıma girer (Victor Tausk 1918’de prototipi sunar, 1919’da yayımlanır): düşünceleri ve bedenleri uzaktan denetleyen esrarengiz aygıtlar.

1910’lar

• Savaş psikozları: I. Dünya Savaşı sırasında askerler ve siviller zehirlenme ve casusluk kurgularını bildirir; askerî vaka notları, casus sanılarak ortadan kaldırılma korkularını belgelemiştir.
• Tausk’ın ‘etkileme makinesi’ kavramı, şizofrenide makineleşmiş denetim sanrıları için ileriye dönük bir başvuru noktasına dönüşür.

1920’ler

• Capgras (ikiz/dublör sanrısı) 1923’te ilk kez biçimsel olarak tanımlanır; bu durum, yüzyıl boyunca süren yanlış tanıma sendromları ailesinin başlangıcını oluşturur.
• Radyo ve telefon yaygınlaşır; klinisyenler yeni medyanın ses duyma, yayın yapma ve referans fikirlerine içerik sağladığını not etmeye başlar.

1930’lar

• Radyo/telefon temaları yayın yapma ve özel mesajların havadan iletildiği düşüncelerine genişler; burslu çalışmalar, ses medyalarının iki savaş arası dönemde paranoid anlam üretimini nasıl biçimlendirdiğini izler.
• Erken dönemin ‘kahramanca’ fiziksel tedavileri (insülin koması, EKT) uygulamaya girer; hastaların açıklayıcı fantezileri bazen bu tıbbi teknolojileri denetim anlatılarına katar.

1940’lar

• II. Dünya Savaşı düşman-merkezli kurgular getirir: Almanlar, zehirleme, gizli ajanlar; daha sonraki dosya taramaları, bu savaş dönemi düşmanlarının sanrı içeriklerine yansıdığını gösterir.
• Beyin yaralanmalı gaziler arasında savaş travması sonrasında paranoid psikoz oranları yüksektir.

1950’ler

• Soğuk Savaş, zulüm görme fantezilerini Komünistler, casusluk ve ‘beyinyıkama’ etrafında yeniden düzenler; zihin denetimi korkuları klinik malzemeye sızar.
• On yılları karşılaştıran derlemeler, 1950 sonrasında ‘gözetleniyorum’ sanrılarında keskin artışlar saptar; bu, gözetim teknolojileri ve jeopolitik iklimle hizalıdır.

1960’lar

• Kültüre-bağlı salgınlar manşet olur: Koro (cinsel organın içe çekileceği) epidemisi, Singapur 1967, kamusal bilgilendirmeyle yatıştırılır; benzer dalgalar Asya genelinde görülür.
• Kitle psikojenik hastalıkın çarpıcı örnekleri (ör. Tanganika ‘gülme epidemisi,’ 1962), kolektif stresin bulaşıcı görünümlü belirtileri nasıl senaryolaştırabildiğini gösterir.

1970’ler

• Uzay çağı ve elektronik motifleri sürer; paranoid sistemler uydular, sinyaller ve gözetim aygıtlarını etki mekanizmaları olarak çağırır. Tarihsel incelemeler, temanın sesten elektronik/veri eksenine kayışını izler.
• Yanlış tanıma ve nihilistik temalar varlığını sürdürür (ör. çağdaş derlemelerde Cotard-tipi ‘yürüyen ceset’ inançları).

1980’ler

• Şeytani-ritüel istismara dair ahlaki panikler, kliniklerde ve mahkemelerde sanrı içeriğini ve sahte-anı renkli vakaları biçimler; soruşturmacı ve akademik çalışmalar daha sonra bu iddiaları sorunlaştırır.
• Kişisel elektroniklerin genişlemesiyle birlikte implante-çip ve mikrodalga denetimi fantezilerine dair erken raporlar ortaya çıkar.

1990’lar

• İnternetin yayılmasıyla zulüm-görme sistemleri çevrimiçi gözetim, hacking ve yayın yapmaya güncellenir; klinisyenler bunların yeni tanılar değil, yeni içerikli klasik sanrılar olduğunu savunur.
• Yüksek profilli adlî vakalar cihaz-implantı sanrılarını belgelendirir (ör. Ralph Tortorici); bu, on yılın teknoloji-işli paranoyasının tipik bir örneğidir.

2000’ler

• Kudüs sendromu (mesihçi/dinsel temalı turist psikozları) milenyum civarında dikkat çeker; belirgin formuna ilişkin yapılandırılmış tasvirler yayımlanır.
• Karşılaştırmalı çalışmalar, zulüm temalarının durağan kaldığını ancak fail figürlerinin modernleştiğini (belirsiz güçlerden kurumlara, kameralara, ağlara) bulur.

2010’lar

• ‘Truman Show’ sanrısı—kişinin hayatının bir reality-show yayınında olduğuna inanması—literatüre girer; bu tema, psikozu reality-TV kültürü ve her yerde kamera bulunmasıyla açıkça ilişkilendirir.
• Çete-takibi (gang-stalking) şikâyetleri çevrimiçi artar: gruplar ya da kurumlarca koordine taciz; ampirik çalışmalar bu raporların çoğunun sanrısal temelde olduğunu öne sürer.

2020’ler

• COVID-19 ve 5G/komplo temaları yeni-başlangıç psikozlarını doldurur: olgu dizileri ve niteliksel çalışmalar, pandeminin renklendirdiği zulüm, referans ve dinsel sanrıları belgelendirir.
• Klinikçiler ve derlemeler, sosyal medya ekosistemlerinin sanrısal inançları pekiştirebildiğini ve iskeletlendirebildiğini, bunun da tedaviyi zorlaştırdığını not eder.

İki eksen boyunca değişmeyen olgular

• Kültür ve teknoloji içeriği biçimler. Frengiden ve casuslardan radyoya, çiplere ve algoritmalara: uzun erimli çözümlemeler, sanrıların insanların kavradığı araçları ve tehditleri yansıttığını tekrar tekrar gösterir.
• Sendromlar sürer ama kabuk değiştirir. Yanlış tanıma (Capgras), nihilistik (Cotard-spektrumu), denetim/yayın ve dinsel-mesihçi temalar yinelenir; fakat mekanizma (telgraf → radyo → TV → İnternet → telefon → platform) modernleşir.

İstersen bunu yazdırabileceğin tek sayfalık bir on yıl çizelgesine dönüştürebilirim ya da her on yılın altına dikkat çekici vaka vin­yetleri ekleyebilirim.

---

Her on yılı ayrı ayrı izleyen ve özellikle ‘hacklenmek’ (bilgisayar/ağ ihlali) temalı psikotik fantazilerin, teknolojinin her dalgasıyla nasıl evrildiğini gösteren bir kronoloji. İnternet/bilgisayar aracılı zulüm ya da denetimi açıkça tanımlayan olgu sunumları, derlemeler ve ölçeklere odaklanıyorum.

1990’lardan önce: ‘hacking’ dili olmadan öncüller

• Klinisyenler, daha sonra bilgisayar denetimine haritalanacak mekanize denetim/yayın fantazilerini (klasik ‘etki makinesi’ silsilesi) tarif eder; fenomenolojik çalışmalar, daha yeni aygıtların (bilgisayarlar, internet, lazerler, X-ışınları) denetim temalarına nasıl içerik sağladığını bağlantılar.

1990’lar: internet, sanrılara girer

• 1997, ‘interneti içeren sistematik sanrılar’a (Bay D vakası) dair ilk yayımlanmış olguyu işaretler; kişi yaşamının internet tarafından denetlendiğine ve komşuların çevrimiçi bilgi paylaştığına inanır.
• 1999’da Southern Medical Journal iki olgu yayımlar: bir erkek çevrimiçi içerik ve gizli ‘internet böcekleri’nin başkalarının onu denetlemesini sağladığına inanır; bir diğeri zihinsel olarak web’de gezindiğini ve özel ‘manyetizma’ zamanları olduğunu öne sürer. Bunlar, Net’i içeren sanrıların yükselen bir alt türü olarak geniş yer bulur.

2000’ler: ‘internet sanrıları’ndan ayırt edilebilir bir temaya

• Ek erken raporlar, internet içeriğinin düşünce yayını ya da denetim gibi işlev gördüğünü gösterir (ör. veritabanlarının ‘başkalarına dağıtılması’). Derlemeler, bunun yeni bir tanı değil, internete özgü içerikle bezenmiş klasik zulüm/denetim sanrıları olduğu görüşünü savunur.
• Olgu betimlemeleri bilgisayar temalı bağlamlara (ör. bilgisayar oyunlarına dayalı sanrılar) genişler; bu, psikozun dijital kültüre hızla uyumlanan patoplastisini vurgular.

2010’lar: akıllı telefonlar, platformlar ve ‘teknik denetim’

• Fenomenolojik olgu dizileri ‘teknik yabancı denetim’i ayrıntılandırır—hastalar, bilgisayarlar/internet özellikli aygıtların düşünce ve eylemleri dışarıdan denetlediğine ikna olmuştur.
• Cyber-Paranoia and Fear Scale (2014), (bilgisayarlar, akıllı telefonlar, sosyal ağlar, dijital gözetim) gibi BT odaklı, gerçekçi olmayan tehdit inançlarını niceler; ‘hacklenmek’ türü korkuları makul kaygıdan tam gelişmiş paranoyaya uzanan bir sürekli üzerinde işlevselleştirir.
• Kültürle bağlantılı varyantlar, örneğin ‘Truman Show’ sanrısı, her yerdeki kameralar ve çevrimiçi paylaşımla güçlenen gözetim/yayın motiflerini öne çıkarır; çoğu kez veri sızıntılarına ilişkin hackleme tarzı yorumlarla birlikte görülür.

2020’ler: ‘telefonum hacklendi’ yaygın bir söylem olur

• Klinik yazın ve sağlık sistemi yorumları, sosyal medyanın ve çevrimiçi forumların zulmedici inançları iskeletleyip pekiştirebileceğini anlatır—hastalar aygıtlarının ele geçirildiğine dair ‘kanıt’ arar, bu da ‘hackleniyorum’ anlatılarını güçlendirir.
• Olgu sunumları, zulmedici psikozu açıkça telefonların, hesapların ve evlerin ‘hacklenmesi’ etrafında çerçeveler (ör. ‘I’ve been hacked!’ başlıklı tıbbi olgu), ihlal metaforlarının denetim için gündelik dil haline geldiğini yansıtır.
• Pandemi dönemindeki psikozlarda, siber gözetim ve dijital zulüm kimi zaman COVID-19 temalarıyla birleşir; sistematik derlemeler 2020–2021’de yeni zulüm içeriklerinde geniş bir artışı belgelemiştir.

‘Hacklenme’ temasının on yıllar boyunca evrimi

• Yayın/denetim → internet ve veritabanları (1990’ların sonu) → gündelik aygıtlar/hesaplar (2010’lar–2020’ler). Akademik mutabakata göre bunlar, çağdaş teknoloji tarafından şekillenen yeni yüzey içeriği olan eski sanrısal yapılardır.
• 2010’lar–2020’lerdeki ölçme araçları ve olgu dizileri ‘siber-paranoya’yı görünür kılar; hesap ele geçirilmesi, uzaktan erişim, veri sızdırma, implant edilmiş casus yazılım, araya girme saldırıları vb. korkuları kapsar; nesnel adli kanıtlar ihlali desteklemese bile.

Hızlıca atıf yapabileceğiniz temsilî dönüm noktaları

1. 1997 — ‘internet sanrıları’na dair ilk olgu (Bay D).
2. 1999 — Southern Medical Journal olguları; internet bir denetim/yayın aracıdır.
3. 2000 — internet veritabanları üzerinden düşünce yayını benzeri inançlar.
4. 2010 — ‘teknik yabancı denetim’ olgu dizisi (denetleyici olarak bilgisayarlar/internet).
5. 2014 — Cyber-Paranoia and Fear Scale (BT odaklı tehdit inançlarını operasyonelleştirir).
6. 2020’ler — sosyal platformlar sanrısal kesinliği pekiştirir; ‘I’ve been hacked!’ olguları.

---

Daniel Paul Schreber, modern ‘teknolojik’ sanrıların başucunda durur. 1903 tarihli anı-metininde eski Saksonya yüksek mahkeme yargıcı, Tanrı’nın ‘ışınları’nın sinirleri üzerinde etki edip bedenini dönüştürdüğü (feminizasyon dâhil) ve bir sinir-dili aracılığıyla anlamlar yaydığı—dışsal, yarı-teknik bir denetim sistemi—kurar; bu sistem dünyayı onun etrafında yeniden örgütler. Metni olağanüstü ayrıntılı ve kendi içinde tutarlı olduğu için klinisyenler, psikanalistler ve medya kuramcıları sürekli bu metne geri döner.

Freud’un 1911 tarihli çözümlemesi olguyu dünya çapında ünlü kıldı. Schreber’in kitabını okuyan Freud, sistemi bir paranoid savunma olarak çerçeveledi—kıskıvrak yaşanan anlamların dışarıya yansıtılıp ilahi otorite, cinsellik ve dönüşüm etrafında örgütlenmesi. Freud’un özgül görüşlerini kabul edip etmemenizden bağımsız olarak, o, Schreber’i, hissedilen içkinarazı (intrüzyon) ve etki altına alınma deneyimlerine karşı kişi tarafından kurulan, her şeyi kuşatan bir açıklamanın kanonik anlatımı olarak yerleştirdi.

‘Hacked olma’ uzun-erimli bağlamında bakıldığında Schreber bir prototiptir: Onun zulmedici makinerası dijital değildir ama toplam bir bilgi-ve-denetim ağı gibi çalışır—sinyaller, iletimler, uzaktan manipülasyon, zorlanan bedensel ve zihinsel değişimler. Daha sonraki kuramcılar, sistemini dönemin iletişim teknolojilerine (telgrafi, X-ışınları, kayıt ortamları) açıkça bağlar; anı-metninin, yazıya-geçirme (inskripsiyon) ve denetimin teknik metaforlarına doğru bir kaydı kaydettiğini, ki daha sonraki psikozların bunu güncelleyip durduğunu öne sürerler.

Bu hattı 1919’da Victor Tausk, ‘etkileyici makine’yle tam da izler: Hastalar, uzaktan işletilen, sıklıkla teller, dalgalar veya ışınlar aracılığıyla düşünceleri, imgeleri ya da buyruğu bedenlerine ışınlayan esrarengiz aygıtları betimler. Tausk’un şablonu, Schreber’in dünyasını 20. yüzyıl boyunca sanrısal içeriğin adım-adım modernleşmesine bağlar: radyo → televizyon → uydular → bilgisayarlar → akıllı telefonlar.

Yüzyıl sonra, internet-merkezli sanrıları (veritabanları üzerinden düşünce yayımı, çevrimiçi denetim, ‘telefonum hacklendi’) inceleyen klinisyenler, yüzeyi yeni olan eski yapıları betimlemektedir: Temel yapı—kişinin sınırlarını delen ve algıyı yeniden yazan dışsal, teknik fail—Schreber’in sinir-ışınlarına gayet net biçimde haritalanır. Onun anı-metni üzerine yapılan nicel metin çalışmaları bile, kitabın sadece cinsellikten ziyade etkilenim ve denetim temaları tarafından ne denli kapsamlı biçimde örgütlendiğini vurgular.

Dolayısıyla, bütün bu bağlamda, Schreber en iyi, modern, sistematik bir ‘içkinarazı kozmolojisi’nin ilk örneği olarak okunur: kişi, pasiflik ve denetim (kontrol) deneyimlerinin eziciliğini açıklamak için total bir teknik teoloji kurar. Daha sonraki ‘hacked olma’ fantezileri arayüzü günceller (sunucular, hesaplar, implantlar, uygulamalar), ama çalışma mantığı—uzaktan operatörler, düşmanca sinyaller, ele geçirilmiş kanallar, zorlanan dönüşüm—tanınabilir biçimde Schrebercidir.

Hızlı atıf sabitleyicileri

1. Schreber’in anı-metni: ışınlar, sinirler, feminizasyon, dünya-yenidenkuruluşu.
2. Olgunun projeksiyon ve zulüm çerçevesindeki Freudyen konumlandırılması.
3. Medya kuramı okumaları: Schreber’in teknik inskripsiyona doğru kaydı kayda geçirmesi.
4. Daha sonraki teknoloji motiflerine köprü olarak Tausk’un ‘etkileyici makine’si.
5. Siber-paranoyaya ve ‘hack’ tarzı sanrılara süreklilikler; anı-metnin metinsel çözümlemeleri.

İsterseniz, Schreber’in kavramlarını (‘ışınlar,’ ‘sinir-dili,’ ‘ruh-cinayeti’) bugünün ‘hacking’ karşılıklarıyla (sinyal-karıştırma, key-logging, uzaktan yönetim) yan yana eşleyen, alıntı ve sayfa aralıkları içeren bir tablo çıkarabilirim.